7 Haziran 2011 Salı

RÜYALARIM VOL. 3 - BULUT



Bahçedeyim, amaçsızca dolanıyorum. Bahçe merdivenlerinin orada bir şey görüyorum. Bir bulut... Yerden yaklaşık üç metre yükseklikte. Çok büyük bir kütlesi olmayan, belki bir otomobil boyutlarında bir bulut...

Bir müddet hareketsizce havada asılı duruyor. Sonra bulunduğum yere doğru süzülmeye başlıyor. İlk önce ne yapacağımı bilemiyorum, izliyorum. Yaklaştıkça bir korkuya kapılıyorum ve kaçmaya çalışıyorum. Ben kaçtıkça o beni takip ediyor. Terlediğimi hissediyorum. Yorulduğumu da...

Ve en sonunda, bahçenin bir köşesinde, duvarın dibinde beni sıkıştırıyor. Artık kaçacak hiçbir yer kalmıyor bana. Yenildiğimi kabulleniyorum. Yavaş yavaş üzerime çöküyor. O bana yaklaştıkça kalbim daha da hızlanıyor, histerik bir şekilde nefes alıp vermeye başlıyorum. Omuzlarıma kadar alçalıyor, beni içerisine alıyor...

Artık hiçbir şey göremiyorum. Her taraf bembeyaz bir sis halinde. Bulutun içinde olduğumu biliyorum. Mutlak bir sessizlik hakim içeride. Ne kalp atışımı hissedebiliyorum, ne de nefes alışverişimi duyabiliyorum. Bu dinginlikle birlikte az önce yaşadığım korkunun yerini de bir huzur alıyor ruhumda.

Ve birden nereden geldiğini anlayamadığım, kulaklarımla değil de sanki içimde hissettiğim, ruhumun derinliklerine işleyen ulvi, davudi ve de ilahi o sesi işitiyorum; Allahu ekber ve lillahil hamd

Nasıl olduğunu hatırlamadığım bir şekilde kendimi evin içinde buluyorum. Odaları geziyorum. Ben gezerken odaları, avizelerin altına yaklaştıkça lambalar yavaş yavaş aydınlanmaya, ben tam altlarındayken de son seviyeye gelip ışıl ışıl parıldamaya ve sonra da kıvılcımlar saçarak patlamaya başlıyorlar. Sanki başımdan aşağı yıldızlar, nurlar yağıyordu. Ve bu bana kutsandığım hissi uyandırıyordu.

(Görsel: Fesetti - Disappear )
(Müzik : Omar Faruk Tekbilek - Salute To The Sun)

2 yorum:

syhn dedi ki...

Belki de o korkutan bulut, gelecekte icinde olmak zorunda kalacagimizi dusundugumuz yasam tarzi, belki o gelince senin hissettigin, huzur aklinin bir kosesinde olan "yav belki de korktugumuz gibi degillerdir" fikrinin sonucu mudur, ya da degil midir. Son donemde basina gelecegini dusundugun, hem istedigin hem istemedigin, seni korkutan olay ne?

Onur Diribaş dedi ki...

syhn, ben bu rüyayı bundan 7-8 sene önce gördüm. O yüzden o zaman neyi istedim, neyden korktum hatırlamıyorum. Ama bahsettiğin şey ölüm ve ölüm sonrası yaşam ise bundan hiçbir zaman korkmadım ve de kafama takmadım. Bu rüyadan 3 sene kadar sonra alakasız bir araştırma yaparken şuna rastladım. Kutsal metinlerde peygamberlere gelen vahinin kimi zaman yanan bir çalıyla, kimi zaman gaipten duyulan bir sesle, kimi zaman da bir bulut aracılığıyla geldiği anlatılıyor. Bunlara inandığımı söyleyemem ama tuhaf işte :)