Biliyorum...
Her sabah uyandığında aklından ilk geçeni.
Her gün aynı saatte kahveni içerken, aynı şarkıyı dinlediğini.
Ve bazen pencerenin önünden geçen bir kargaya bakıp onun uzaklara doğru uçuşunu izleyişini.
Görüyorum...
Bir hayalet gibi gizliden gizliye takip ettiğini.
Her gün farklı bir şeyin olmasını heyecanla beklediğini.
Adını doğru yazamadığın adresin etrafında dolandığını
Ama her seferinde de doğru yolu bulduğunu ve o sokaktan içeri girdiğini...
Ve hissediyorum...
Ay ışığının altında tutkuyla tekrar dans etmek istediğini.
Merak ediyorsun, özlüyorsun, bekliyorsun.
Biliyorum, görüyorum, hissediyorum...
Herşey bittiğinde ben orada, rayların sonunda olacağım.
(Müzik: Dmitri Shostakovich - Vals de la Suite de Jazz no2)
